تأثیر اسید جیبرلیک، اسید سولفوریک، و نیترات پتاسیم بر جوانه زنیِ بذر سه گونۀ زالزالک بومی ایران

در این تحقیق، با توجه به مشکلات جوانه زنیِ بذر زالزالک، روش های گوناگون تیمار بذر قبل از کاشت آزمایش شد. پیش تیمارها با استفاده از اسید جیبرلیک، اسید سولفوریک، و نیترات پتاسیم، انجام شد. گونه های بررسی شده عبارت اند از: c. babakhanloui، crataegus aminii، و c. persica که هر سه مورد از گونه های انحصاری ایران به شمار می روند. برای بررسی، آزمایش ها با سه بار تکرار، که هر تکرار 30 بذر را شامل می شد، به صورت کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که بهترین و مؤثرترین تیمار در گونۀ c. amini تیمار نیترات پتاسیم 1 درصد با 667/38 درصد جوانه زنی بیشترین جوانه زنی را داراست. تیمارهای اسید سولفوریک 98 درصد به مدت 15 دقیقه، و اسید سولفوریک 50 درصد به مدت 15 و 30 دقیقه فاقد جوانه زنی اند. در گونۀc. babakhanloui  تیمار نیترات پتاسیم 1 درصد با 44 درصد جوانه زنی بالاترین درصد جوانه زنی را دارد و تیمار اسید سولفوریک 98 درصد به مدت 15 دقیقه با 33/9 درصد جوانه زنی نا موفق ترین تیمار در این گونه است. در c. persica درصد جوانه زنی تیمار نیترات پتاسیم 5/0 درصد با 33/49 درصد بالاترین درصد جوانه زنی، و تیمار اسید سولفوریک 98 درصد به مدت 30 دقیقه فاقد جوانه زنی است. در تیمار شاهد هیچ گونه جوانه زنی مشاهده نشد. با وجود عملکرد بهتر تیمارهای نیترات پتاسیم به علت نیاز به جدا کردن درون بر چوبی بذر به سبب اثر مستقیم نیترات پتاسیم، استفاده از این روش در سطح تولید بالا میسر نیست و موقعیت کاملاً آزمایشگاهی است. تیمارهای اسید سولفوریک با وجود درصد پایین جوانه زنی در برخی گونه ها کاربردی تر است.